آن به عنوان یک symbol تنها برای داشتن ظاهری منظم­تر و زیباتر استفاده می­شود. اما اینطور نیست؛ بلکه دلیل خاصی دارد!
خوب، شما اکنون در ایران هستید (بازدیدکنندگان خارج ایران، آن را تصور کنند!) و می­خواهید که با شماره (۵۱۲) ۲۰۰-۳۰۲۱ که مربوط به کشور آمریکا می­باشد تماس بگیرید. خوب قطعاً می­دانید که کد کشور آمریکا +۱ می­باشد. پس شما هنگام شمارهگیری، به اینصورت وارد میکنید:
۰۰-۱-۵۱۲۲۰۰۳۰۲۱ (که معمولاً به اینصورت نوشته می­شود: +۱ (۵۱۲) ۲۰۰-۳۰۲۱)

حال شما تصور کنید که شما بجای کشور ایران، در کشور دیگر –مثل استرالیا- زندگی می­کنید. فکر می­کنید برای تماس با شماره آمریکا، چطور باید عمل کرد؟! دیگر نمی­توانید با شماره­گیری بصورت ۰۰۱۵۱۲۲۰۰۳۰۲۱، به فرد مورد نظر برسید، بلکه باید شماره را این­بار به صورت زیر وارد کنید: ۰۰۱۱-۱-۵۱۲۲۰۰۳۰۲۱٫
مطمعناً متوجه شدید که دوصفر (۰۰) که در هنگام تماس از ایران وارد می­کردیم، به (۰۰۱۱) در کشور استرالیا تبدیل شد. حال باید به تعریف این مورد بپردازیم.

به اعدادی که در قبل از کد کشور در شماره­های تماس بین­المللی وارد می­شوند، اصطلاحاً Exit Code و یا کد خروجی گفته می­شود. شاید می­توان اینطور تجزیه و تحلیل کرد که هر کشوری که دارای یک کد جهت ورود تماس ها به آن می­باشد، مثل آن کدی باید باشد که تماس ها از آن کشور خارج شود که بسته به هر کشوری، کد خاصی را دارد.

حال برمیگردیم به سراغ تیتر مقاله، «چرا از علامت + استفاده می­کنند؟» خوب به جهت اینکه کشورهای متفاوت، دارای Exit Code متفاوت می­باشند و جهت عدم مواجه شدن با مشکل هنگام دادن شماره به یک فرد در کشور دیگر، یک اتفاق نظری پیش آمد که با گذاشتن علامت + نشان دهند که یک تماس بین­المللی است و باید کد خروجی یا همان Exit Code جایگزین آن شود. البته که لازم به ذکر است با گذشت زمان، لزومی در وارد کرد Exit Code نیست؛ بلکه کافیست که همان علامت + را در هنگام تماس وارد کنید و بصورت خودکار تماس بین المللی شما شروع می­شود. این دغدغه برای زمان های بسیار قدیمتری بود که مردم نمی­توانستند Exit Code-های کشورهای مختلف را به خاطر بسپارند.

در انتها، اگر تمایل به داستن Exit Code-های کشورهای مختلف هستید، به لینک زیر مراجعه کنید.
‬http://www.countrycodes.com/